ارزیابی منابع اطلاعاتی پزشکی مبتنی بر شواهد براساس میزان پاسخدهی به پرسش های بالینی

مقدمه: متخصصین پزشکی، اغلب به اطلاعات به   موقع و با دسترسی آسان برای مراقبت های بالینی نیاز دارند و منابع اطلاعاتی الکترونیکی، می توانند راهکار مناسبی برای رفع این نیاز باشند. هدف از این مطالعه، بررسی میزان پاسخدهی منابع اطلاعاتی الکترونیکی پزشکی مبتنی بر شواهد کتابخانه ملی دیجیتال پزشکی ایران به سئوالات بالینی است.   روش کار: 20 سئوال بالینی در چهار حوزه پیشگیری و درمان، تشخیص، سبب   شناسی و پیش   آگهی از مجموعه سئوالات بالینی کتابخانه ملی پزشکی آمریکا به صورت تصادفی انتخاب و کلیدواژه های آن ها در منابع اطلاعاتی cochrane database of systematic review (cdsr), bmj clinical evidence, up   to   date, acp journal club (ovid ebmr) جستجو شدند. داده   ها با استفاده از آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شد.   یافته ها: توانایی پاسخگویی منابع اطلاعاتی مورد بررسی به سئوالات بالینی، متفاوت است چنان   که up   to   date 85 درصد، bmj 35 درصد، cdsr 30 درصد و acp 15 درصد سئوالات را پاسخ دادند. مانعیت (دقت) بازیابی اطلاعات این منابع عبارتند از: cdsr (0.29)، bmj (0.24)، acp (0.06) و up   to   date (0.02).   بحث: up   to   date به سئوالات بیشتری در هر چهار حوزه درمان، تشخیص، سبب   شناسی و پیش   آگهی پاسخ می   دهد اما مانعیت بازیابی اطلاعات در این منبع بسیار پایین بوده و مدارک نامربوط زیادی (97درصد) را بازیابی می کند. acp ، توانایی کمتری در پاسخگوئی به سئوالات دارد و فقط تعدادی از سئوالات حوزه درمان و پیش   آگهی را توانست پاسخ دهد. لذا up to date می تواند منبع مناسب   تری برای پاسخگویی به سئوالات بالینی باشد.